Tussen 1800 en 1944 zijn er in Venlo tien Venlose brouwerijen in bedrijf geweest. Vier daarvan lagen in het gebied van de Lomstraat en wat we nog steeds de Brouwersplaats noemen. Op die plek liep al in de 16e eeuw een onverhard straatje, namelijk een achterom voor het toenmalige Ald Weishoes en Huize Schreurs. Rond 1750 lagen er aan de Lomstraat enkele brouwerijen en dit steegje, dat diende om die brouwerijen te bereiken, werd waarschijnlijk voor het eerst Brouwersplaats genoemd.
In 1800 wordt brouwerij La Belle Alliance opgericht door Dyonisius Mulder. Deze brouwerij had een café aan de Lomstraat en een bierbrouwerij aan de Grote Kerkstraat. In 1858 trouwde de toenmalige eigenaar Ferdinand de Volder met Anna Wolters. Helaas stierf hij op achtentwintigjarige leeftijd en daardoor kwam de brouwerij in handen van de familie Wolters. De weduwe stond voor de moeilijke taak het bedrijf voort te zetten. Haar broer Louis Anton Wolters ging het bewind voeren. Louis was een man met open oog voor de ontwikkeling van de techniek. Hij liet in 1871 een ‘stoomwerktuig oftewel locomobile’ installeren, met een vermogen van een anderhalve paardenkracht voor de beweging van de waterpomp en de moutmolen. Het bier van Wolters was bekend en geliefd, het werd in talloze cafés in en buiten Venlo gedronken. Het meest verkocht bier was het pilsener. Naast pilsener was er licht en donker lager. Dortmunder, speciaal, Münchener en bockbier. Het bekendste bier was toch wel het oud bier ofwel Venloosch Alt. (Bron van bovenstaande alinea’s: Venlo’s Mozaïek nr. 12 Brouwerijen in Venlo 1843-1944 JWG Derkx).
Als er namelijk een bier is dat kenmerkend is voor Venlo en voor de provincie Limburg, dan is het wel ‘alt’. Altbier kijkt terug op een lange historie getuige de vele annonces van brouwerijen in lokale kranten en feestgidsen, waarin alt wordt aangeprezen. Oud bier was de trots en roem van bijna elke stad of ieder dorp in Limburg. In maart van het jaar 1753 werd op het stadhuis in Venlo een officieel verzoekschrift van zeven Venlose kasteleins ingediend waarin werd gewezen dat het bier in de zomermaanden door drukkende hitte snel bedierf en dat klanten dit bier dus niet meer konden drinken. De oplossing was eenvoudig en behelsde dat het bier meegegeven zou moeten worden aan bierdragers om er in de brouwerij ‘oudt bier’ van te maken. Door lekkages ging hierbij echter veel bier verloren, waardoor de herbergiers veel schade ondervonden. Daarom verzochten zij om matiging in de te betalen belasting over het bier. Het verzoek van de herbergiers werd niet gehonoreerd. Het verzoekschrift raakt de kern van de oorspronkelijk bereiding van alt. Bier, dat in de brouwerij was achtergebleven of dat retour kwam van de klanten, werd opgeslagen in grote staande vaten. Het verzuringsproces werd verhevigd door het bier regelmatig bloot te stellen aan lucht en door toevoeging van vislijm en mosterdmeel. Doordat na verloop van tijd het scherpe azijnzuur verdampte en alleen het mildere melkzuur overbleef, verminderde de zuurgraad. Dit duurde meestal drie tot vijf jaar. Dan was het moment rijp om het bier te versnijden met vers bier van hoge gisting, dat gebrouwen was uit donkere mout of karamelmout en waaraan royaal hop was toegevoegd. Een geslaagd glas alt had een aangename zuur-rinse smaak. Toen! (Bron van deze alinea: Bier!: de geschiedenis van een volksdrank door Sef Derkx. 1996)
Op 5 november 1944 gaat de brouwerij ten onder bij een hevig bombardement door vijf Mitchell-bommenwerpers op Venlo door de Engelsen. Van de brouwerij bleven alleen de lagerkelders nog intact. Na de oorlog werd het pand hersteld met de inzichten van die tijd. De brouwerij zelf werd niet meer opgebouwd. Daarmee verdween de laatste bierbrouwerij van de stad Venlo. Na de Tweede Wereldoorlog werd in het brouwerijgedeelte een drukkerij gevestigd door de familie Wolters-Van Wylick, die daarvoor eigenaar was van zowel brouwerij als café. Sedert 1983 gebruikt KEM Venlo de brouwerij La Belle Alliance voor haar opslag.
Pure fascinatie voor perfecte smaakperfectie heeft in 1983 geleid tot de herintroductie van het Venloosch Alt. Grondlegger John Keulartz (KEM) zag dat de consument op zoek was naar kracht, smaak, beet en karakter in biersoorten en maakte zijn droom waar. Om de heropening na een grondige renovatie van het Venlose Café de Gouden Tijger door Jan van Groenendaal extra op de kaart te zetten, kwam het Venloosch Alt weer op de markt. Venlo had zijn stijlvolle en kordate Venloosch Alt weer terug. Toen dit later ook nog werd gevolgd door het frisse en volmondige Venloosch Wit, was de zoektocht van Keulartz ten einde. Voorlopig, want de voortgang van kwaliteit bij John Keulartz kent nooit écht een einde.
Het alt van weleer, met eerste vermeldingen uit 1753, is overigens niet meer te vergelijken met het Venloosch Alt van vandaag. Het nieuwe Venloosch Alt werd in 1983 gebrouwen bij de Vriendenkringbrouwerij in Arcen en daarna een periode bij de Leeuw Brouwerij in Valkenburg. Het Venloosch Alt wordt sinds 2001 gebrouwen wordt bij de Limburgse Lindeboom Bierbrouwerij.
Zacht, subtiel, charmant en van de allerbeste kwaliteit.